Je leest iets op Facebook en klikt op ‘vind ik leuk’. Je hoort in de trein twee mensen die in gesprek zijn over ‘de studenten van tegenwoordig’ en dat die ‘toch geen behoorlijke studiehouding meer hebben’. Iets vinden is heel vanzelfsprekend; we worden voortdurend uitgenodigd onze mening te geven. Je iets afvragen of je ergens over verwonderen is de andere kant van iets vinden. En hoewel er op een doodgewone werkdag misschien minder uitnodigingen worden gedaan om je te verwonderen, is het toch belangrijk om dat te doen.
In veel werkomgevingen worden fouten niet altijd gewaardeerd en lijkt het soms efficiënter om een afwijkende mening onder tafel te vegen in plaats van die te onderzoeken. Dat is jammer, want verwondering, missers en ongewone meningen zijn allemaal aanleidingen om je nieuwsgierigheid de vrije loop te laten.
En die nieuwsgierigheid is een belangrijke aanjager voor leren en veranderen en voor nieuwe oplossingen en innovatie op de werkvloer.
Als het lukt om nieuwsgierigheid de vrije loop te laten en plaats te maken voor nuance en twijfel, ontstaat ruimte voor leren ‘on the job’ en vernieuwing. Dit boek kan daarbij helpen. De auteurs leggen uit wat nieuwsgierigheid is, welke mechanismen nieuwsgierigheid in de weg kunnen staan in werksituaties en wat er nodig is om die te doorbreken. Ze laten zien hoe ze hun eigen nieuwsgierigheid al dan niet weten te volgen. De vele voorbeelden gaan in op hun eigen ervaringen en vragen uit de industrie, de zorg, het onderwijs en het sociale domein. Dit levert succesvolle handvatten op om nieuwsgierigheid te gebruiken voor verwondering, constructieve oplossingen, verandering en innovatie.
Roodkapje leed er aan. De meeste wetenschappers worden er door gedreven, Alice in wonderland, Snowdon en mensen die snuffelen in verboden papieren. Voor de kat liep het verkeerd af, die bekocht het met de dood, maar dat houdt het spannend: Nieuwsgierigheid.
Ik heb er zojuist een boek over gelezen. Van voor naar achter, van achter naar voor. Dat kon met dit boek. Steeds opnieuw ontdekte ik treffende woorden en gedachten: ‘Opzettelijk verdwalen’, ‘Wankelmoedigheid’, ‘Het vliesdunne heden’, het zette al mijn zintuigen op scherp.
Hoe wek je nieuwsgierigheid naar een boek over dit thema in de geest van dat boek? Vooral niet door er een recensie over te schrijven. Ga zelf maar op zoek! Ga dwalen, ga bladeren. En wat míjn nieuwsgierigheid wekte? Dat het geschreven is door Suzanne Verdonschot en Mara Spruyt, zo’n boek moet open en worden verslonden.
Wat een mooi fijn boek het geworden. Het oogt licht en is gelardeerd met mooie voorbeelden. De illustraties onderschrijven de lichtheid en plezier die nieuwsgierigheid kan brengen. Door het lezen ervan kwamen allerlei voorbeelden in mijn eigen hoofd op.
Het lezen van 'Nieuwsgierigheid op het werk' heeft me doen beseffen dat ik in de gelukkige omstandigheid verkeer bij Q42 omringd te zijn door collega’s die nieuwsgierig zijn. We realiseerden het ons nog niet, maar nieuwsgierigheid is een van onze kernwaarden. Die cultuur is er altijd geweest, maar niet per se bewust.
Suzanne en Mara leggen heel duidelijk uit hoe het werkt met die nieuwsgierigheid en waarom het zo belangrijk is. Ik vind het belangrijk om nieuwe ideeën altijd met onvoorwaardelijk enthousiasme te benaderen. Omarm iets anders en leer daarvan!
In veel organisaties zijn er blokkades die je belemmeren om een stap verder te komen; om te leren. Suzanne en Mara laten je zien welke dat zijn. En niet alleen dat. De columns geven hele praktische adviezen hoe je ze kan doorbreken.
Ik kijk onmiddellijk met andere ogen naar het project waar ik nu aan werk. Dit is voor een grote organisatie. In iedere organisatie zijn er nieuwsgierigen. Ook hier. Zij zijn degenen die ons hebben binnengehaald. Eenmaal aan de slag komen we met de rest van de organisatie in aanraking. Alle mechanismen die nieuwsgierigheid belemmeren zien we voor onze ogen in werking. Als je niet meer nieuwsgierig kan zijn, verlamt het je. Er ontstaat angst. Dat zie ik nu heel scherp, dankzij dit boekje. Met de tips heb ik direct enkele interventies kunnen toepassen!
‘Nieuwsgierigheid op het werk’ raakt op diverse punten thematiek die ook in onze organisatie actueel is vanuit de wens om medewerkers professionele ruimte te bieden. In onze grote ambtelijke organisatie komt inspiratie in de vorm van een gezonde dosis nieuwsgierigheid, 'net-niet-weten' en het onderzoeken van 'stondpunten' goed van pas. Het boekje van Spruyt en Verdonschot biedt een toegankelijke mix van wetenschappelijke inzichten en praktijkvoorbeelden en prikkelde mij in elk geval om aan de hand van het gebodene nog eens wat te Googelen en door te lezen. Kortom, mijn nieuwsgierigheid werd gewekt.
Anne-Marie Oostermeijer, Ministerie van Financiën
Toen de paden van Suzanne en mij elkaar voor het eerst kruisten was dat voor een sessie met als thema 'waarderend kijken'. Dit verliep met een mooie combinatie van plezier, kennis en verwondering. Ze leek me iets op het spoor, een nieuw en boeiend perspectief. Met dit boek gaan Suzanne en Mara nog een stapje verder en sinds ik de aangereikte nieuwsgierigheidsbril heb opgezet was een van mijn eerste observaties de grote verschillen in werkplezier tussen mensen die op een open manier naar de wereld kijken. Ik ben benieuwd naar wat er nog meer te ontdekken valt als je goed kijkt.
‘Nieuwsgierigheid op het werk’ raakt op diverse punten thematiek die ook in onze organisatie actueel is vanuit de wens om medewerkers professionele ruimte te bieden. In onze grote ambtelijke organisatie komt inspiratie in de vorm van een gezonde dosis nieuwsgierigheid, 'net-niet-weten' en het onderzoeken van 'stondpunten' goed van pas. Het boekje van Spruyt en Verdonschot biedt een toegankelijke mix van wetenschappelijke inzichten en praktijkvoorbeelden en prikkelde mij in elk geval om aan de hand van het gebodene nog eens wat te Googelen en door te lezen. Kortom, mijn nieuwsgierigheid werd gewekt.
